Catenaccio slaat weer toe
Door: Tobias Kappelle
Blijf op de hoogte en volg Tobias
12 Maart 2014 | Spanje, Valencia
Hola,
Deze week waren zoals ik al zei Carlijn en Florien langs gekomen in Valencia. En ze hadden een paar mooie dagen uitgekozen, want de meerderheid van de tijd was het prachtig weer, zo goed dat we ook lekker naar het strand konden, waar we alle drie dan ook direct verbrand zijn, al is daar bij mij natuurlijk niet zo veel voor nodig. Op het strand hebben we ook nog lekker paella gegeten, al kostte dat wel enige moeite. Het eerste terras waar we zaten werden we allemaal volkomen genegeerd. We mochten niks bestellen, en niemand besteedde aandacht aan ons. We kwamen tot de conclusie dat ze waarschijnlijk gingen sluiten, en daarom niets deden, maar dat het bijzonder asociaal was om ons dan maar volledig te negeren. Uiteindelijk hebben we het terras ernaast maar gekozen, en besloten we dat het daar sowieso lekkerder was dan het eerste terras.
Naast luieren in de zon hebben we uiteraard genoeg andere dingen gedaan : De culturele hoogtepunten van de stad zijn bezocht, de pleinen, torens, de markt en de stad van de wetenschappen kunnen Car en Florien van het lijstje afstrepen. Iets anders wat op hun denkbeeldige bucket list stond was een fles Cava leegdrinken in het park, en dat hebben we dus ook gelijk maar even gedaan. Het zou niet de enige fles zijn die leeggedronken werd.
We zijn genoeg naar de barretjes in mijn straat geweest, en ik heb de dames ook 1 van de grootste clubs hier laten zien, dat ging echter niet zonder slag of stoot. Ik werd eerst niet binnengelaten omdat ik geen 21 ben, maar 5 minuten later mocht het opeens wel. Misschien dat de charmes van de dames daar iets mee te maken had. Zelfs voor de dames studentes was het Spaanse ritme van uitgaan echter wel wat aan de late kant, maar ze hebben zich prima aangepast. Na veel te veel geld uitgegeven te hebben vrijdag was het zaterdag dus uitwaaien op het strand, waar we ook nog een buitengewoon enthousiaste drankjesverkoper tegen het lijf liepen. De doorsnee verkoper loopt gewoon langs, en zegt wat hij in de aanbieding heeft, waar vervolgens niemand op ingaat. Deze man had er echter zin in, en bracht ons al zingend op de hoogte van zijn handel, waar vervolgens ook niemand op in ging, maar wat wel op waardering van Carlijn kon rekenen.
Ik heb Carlijn ook de dame aangewezen die dacht dat zij op de kameel in Nederland zat, en die zag er inderdaad raar uit. Deze week deed ze ook weer van alles raars, gister zei ze dat ze ziek was, en daartoe goot ze een zakje zwarte korrels naar binnen, want dat zou werken zei ze. Het tegenovergestelde gebeurde, ik heb nog nooit iemand zo'n kop zien trekken, ze kreeg een smoel alsof haar hele maaginhoud ieder moment naar buiten kon komen, want gelukkig niet gebeurde. De lerares was echter niet heel blij met deze onderbreking. Het enige interessante wat ze ooit wist te melden was, hoe het er in China op school aan toe gaat. Ze moest iemand beschrijven, en koos haar Chinese lerares van vroeger. Ze deed uit de boeken hoe deze dame kinderen slaat met linialen, tot bloedens toe in het vingers prikt met pennen en nog meer van dat soort ongein. Ze lopen daar een jaartje of 50 achter blijkbaar.
Na mijn ontmanteling van stereotypes van vorige weken, heb ik er deze week juist eentje die absoluut klopt. Zoals onze grote held Johan al zei : ''Italianen kennen niet van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen''
Hij had het niet treffender kunnen zeggen, afgelopen maandag was zoals elke week mijn voetbalavond weer, en ik moet zeggen dat we echt goed aan het worden zijn. Deze keer stond ik tegenover een team met 3 Italianen, en het is echt ongelofelijk hoe je een wedstrijd verliest terwijl je zo veel beter bent. We hadden bijvoorbeeld een minuut waarin we rustig 3 keer de paal raken, en zij vervolgens op de counter scoren, om gek van te worden. Het was el Catenaccio all over again. volgende week revanche.
Tot slot nog een ietwat beschamende anekdote mijnerzijds. Vandaag in de klas, meldde de lerares om de een of andere redenen dat als je hier als man je zaad ter beschikking stelt als donor je 200 euro per keer krijgt. Daar reageerde ik misschien iets te enthousiast op dan goed is voor je imago, maar bij mij beginnen dan de radertjes te werken, als je dat elke dag doet voor een jaar, heb je gewoon 73.000 euro per jaar, dat is gewoon heel ruim boven modaal, het enige nadeel is dat je meer onbekende kinderen op de wereld hebt lopen dan Prins Bernhard.
Hasta Luego
Deze week waren zoals ik al zei Carlijn en Florien langs gekomen in Valencia. En ze hadden een paar mooie dagen uitgekozen, want de meerderheid van de tijd was het prachtig weer, zo goed dat we ook lekker naar het strand konden, waar we alle drie dan ook direct verbrand zijn, al is daar bij mij natuurlijk niet zo veel voor nodig. Op het strand hebben we ook nog lekker paella gegeten, al kostte dat wel enige moeite. Het eerste terras waar we zaten werden we allemaal volkomen genegeerd. We mochten niks bestellen, en niemand besteedde aandacht aan ons. We kwamen tot de conclusie dat ze waarschijnlijk gingen sluiten, en daarom niets deden, maar dat het bijzonder asociaal was om ons dan maar volledig te negeren. Uiteindelijk hebben we het terras ernaast maar gekozen, en besloten we dat het daar sowieso lekkerder was dan het eerste terras.
Naast luieren in de zon hebben we uiteraard genoeg andere dingen gedaan : De culturele hoogtepunten van de stad zijn bezocht, de pleinen, torens, de markt en de stad van de wetenschappen kunnen Car en Florien van het lijstje afstrepen. Iets anders wat op hun denkbeeldige bucket list stond was een fles Cava leegdrinken in het park, en dat hebben we dus ook gelijk maar even gedaan. Het zou niet de enige fles zijn die leeggedronken werd.
We zijn genoeg naar de barretjes in mijn straat geweest, en ik heb de dames ook 1 van de grootste clubs hier laten zien, dat ging echter niet zonder slag of stoot. Ik werd eerst niet binnengelaten omdat ik geen 21 ben, maar 5 minuten later mocht het opeens wel. Misschien dat de charmes van de dames daar iets mee te maken had. Zelfs voor de dames studentes was het Spaanse ritme van uitgaan echter wel wat aan de late kant, maar ze hebben zich prima aangepast. Na veel te veel geld uitgegeven te hebben vrijdag was het zaterdag dus uitwaaien op het strand, waar we ook nog een buitengewoon enthousiaste drankjesverkoper tegen het lijf liepen. De doorsnee verkoper loopt gewoon langs, en zegt wat hij in de aanbieding heeft, waar vervolgens niemand op ingaat. Deze man had er echter zin in, en bracht ons al zingend op de hoogte van zijn handel, waar vervolgens ook niemand op in ging, maar wat wel op waardering van Carlijn kon rekenen.
Ik heb Carlijn ook de dame aangewezen die dacht dat zij op de kameel in Nederland zat, en die zag er inderdaad raar uit. Deze week deed ze ook weer van alles raars, gister zei ze dat ze ziek was, en daartoe goot ze een zakje zwarte korrels naar binnen, want dat zou werken zei ze. Het tegenovergestelde gebeurde, ik heb nog nooit iemand zo'n kop zien trekken, ze kreeg een smoel alsof haar hele maaginhoud ieder moment naar buiten kon komen, want gelukkig niet gebeurde. De lerares was echter niet heel blij met deze onderbreking. Het enige interessante wat ze ooit wist te melden was, hoe het er in China op school aan toe gaat. Ze moest iemand beschrijven, en koos haar Chinese lerares van vroeger. Ze deed uit de boeken hoe deze dame kinderen slaat met linialen, tot bloedens toe in het vingers prikt met pennen en nog meer van dat soort ongein. Ze lopen daar een jaartje of 50 achter blijkbaar.
Na mijn ontmanteling van stereotypes van vorige weken, heb ik er deze week juist eentje die absoluut klopt. Zoals onze grote held Johan al zei : ''Italianen kennen niet van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen''
Hij had het niet treffender kunnen zeggen, afgelopen maandag was zoals elke week mijn voetbalavond weer, en ik moet zeggen dat we echt goed aan het worden zijn. Deze keer stond ik tegenover een team met 3 Italianen, en het is echt ongelofelijk hoe je een wedstrijd verliest terwijl je zo veel beter bent. We hadden bijvoorbeeld een minuut waarin we rustig 3 keer de paal raken, en zij vervolgens op de counter scoren, om gek van te worden. Het was el Catenaccio all over again. volgende week revanche.
Tot slot nog een ietwat beschamende anekdote mijnerzijds. Vandaag in de klas, meldde de lerares om de een of andere redenen dat als je hier als man je zaad ter beschikking stelt als donor je 200 euro per keer krijgt. Daar reageerde ik misschien iets te enthousiast op dan goed is voor je imago, maar bij mij beginnen dan de radertjes te werken, als je dat elke dag doet voor een jaar, heb je gewoon 73.000 euro per jaar, dat is gewoon heel ruim boven modaal, het enige nadeel is dat je meer onbekende kinderen op de wereld hebt lopen dan Prins Bernhard.
Hasta Luego
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
